İşbirlikli Öğrenme
İşbirlikli öğrenme, küçük gruplar oluşturarak bir konuyu
çözümlemek, bir görevi yerine getirmek, bir problemi çözmek için ortak bir amaç
etrafında çalışma işidir. İşbirlikli öğrenme ,kubaşık öğrenme, işbirlikçi
öğrenme, işbirliğine dayalı öğrenme olarak da karşımıza çıkmaktadır.
J. Dewey, Vygotsky, Slovin,
Bandura, Piaget gibi kuramcılar işbirlikli öğrenme savunucularıdır.
İşbirlikli Öğrenme Etkili Kullanım İlkeleri
Grup heterojen
olmalıdır. Böylece birbirinden öğrenme gerçekleşir.
Öğrenciler arasında rekabet yoktur. Rekabet gruplar arasında
olmalıdır.
Başarı ve başarısızlık tüm grup tarafından paylaşılır.
Öğretmen rehberdir.
Paylaşılmış bir
liderlik vardır.
Sosyal becerilerin kazandırılmasında etkilidir.
İşbirlikli öğrenme içinde öğrenciler birbirlerinin öğrenmesinden
sorumludur.
En pasif öğrencinin
bile grubun başarılı olmasında büyük payı vardır.
2 – 6 kişilik öğrenme grupları idealdir.
Öğrencilere sosyal beceriler kazandırılmaya çalışılır.
İşbirlikli
Öğrenme İçin Gerekli Koşullar
Olumlu Bağlılık: Bireyin, grubun başarısını
kendi başarısı, kendi başarını da grubun başarısı olarak algılayabilmesidir. Bu
kavram işbirlikli öğrenmenin temeli sayılmaktadır.
Ortak
amaç, ortak rol, ortak kaynak ve ortak ödül gibi kavramlar bu kavram için
anahtar kelimelerdir.
Yüz Yüze Etkileşim: İşbirlikli öğrenme için gerekli olan bir
diğer koşul da yüz yüze etkileşimdir. Öğrencileri başarı için birbirlerinin
çalışmalarını kolaylaştırması, birbirlerini güdülemeleri, birbirlerine yardım
etmeleri gibi etkinlikleri kapsamaktadır.
Grup
sayıları az tutulmalı ve öğrenciler oturtulurken birbirlerini en iyi
görebilecekleri şekilde ayarlanmalıdır.
Bireysel Sorumluluk ve Değerlendirilebilirlik: Her
birey yeteneği kadar en iyi şekilde gruba katkı getirir. Burada amaç bir görevi
bitirmek için daha çok yardımlaşmadır.
Grubun görevi tamamlamada kimin daha çok yardıma,
desteğe ve teşvike ihtiyacı olduğunu bilmesi önemlidir.
Grup İşleyişinin Değerlendirilmesi: Grup üyelerinin
kendilerini sürekli kontrol etmelerini sağlayacak imkanın verilmesidir.
Sosyal Beceriler: Öğrencilerin birbirlerini tanımaları ve
birbirlerine güvenmeleri, açık ve net olarak iletişime geçebilmeleri,
birbirlerini kabul etmeleri ve savunmaları, aralarındaki problemleri yapıcı bir
şekilde çözebilmeleri açısından sosyal beceriler önemli yer tutmaktadır.
Eşit Başarı Fırsatı: Herkese yeteneği ölçüsünde görevler
verilmesi, gruba yeteneği ölçüsünde katkı sağlamasıdır.
Oluşturulacak koro için öğrenci
grupları oluşturulurken sesi güzel olmayan bir öğrenciye notaların kaydını
tutma görevi verilmesi gibi.
İşbirlikli Öğrenme Özellikleri
Öğrencinin
güdülenmesi ve dikkati üst düzeydedir.
Çünkü yeteneği ölçüsünde işler
verilir.
Başarı ve
başarısızlık grubun tüm üyelerince paylaşılır.
Psikososyal
ve duygusal gelişimi sağlar.
İşbirliği
ve sorumluluk duygusu kazandırır.
Düşük
yetenekli ve öğrenme güçlüğü çeken öğrencileri de sürece katar.
Zincirleme
bir görev dağılımı vardır.
Bunun sorumluluğu öğretmene aittir.
Ortak
hareket ve bireysel çaba vardır.
Sosyal
öğrenme süreci çalışır.
”BEN”
değil ”BİZ” duygusu vardır. Diğer ”BİZ”lere karşı.
Değerlendirme
sürecinde hem bireysel hem de grup değerlendirilmesi vardır.
İşbirlikli Öğrenme Türleri
1) Öğrenci Takımları – Başarı Grupları Tekniği: 4-5 kişilik
heterojen gruplar oluşturulur. Herkes birbirine yardımcı olur ve birbirinin
öğrenmesinden sorumludur. Süreç sonunda küçük sınavdan alınan puanlar grup
puanı olarak belirlenir ve grup ödüllendirilir.
2) Takım Turnuva Tekniği: Heterojen gruplar oluşturulur.
Her takım turnuva için üyelerini hazırlar. Öğretmen grup öğrencilerine konuyu
sunar ve malzemeyi verir. Her hafta turnuva sınavı yapılır. Süreç sonunda en
yüksek puanı alan grup turnuvayı kazanır. Turnuva masalarındaki öğrenciler
yarışmadan yarışmaya değişir.
3) Takım Destekli Bireyselleştirme:
Testlerle öğrencilerin bireysel yetenekleri ölçülür ve geliştirilmeye
çalışılır. Takım üyeleri farklı ünitelere çalışır. Her öğrenci diğer öğrencinin
cevabını yanıt anahtarı olarak kullanır. Final testi hiçbir şekilde
yardımlaşmadan yapılır.
4) Ayrılıp Birleşme Tekniği: Heterojen gruplar oluşturulur.
İşlenen konular bölümlere ayrılır. Gruplardaki herkes bir bölümün uzmanı olarak
görevlendirilir. Her gruptan bir üye alınır ve yeni bir grup oluşturulur. Aynı
bölüm uzmanlarından oluşan bu yeni grup kendi bölümlerine çalışırlar. Bunlar
öğrendiklerini döner ve kendi gruplarına anlatırlar. Bütün gruplar tüm
konulardan sınav olur. Sonuçlar bireysel olarak puanlanıp grup olarak
notlandırılır.
5) Takım Etkinliği: Materyal verilir ve herkes
bireysel çalışır. Test yapılır ve bireysel yanıtlanır. Sonra grup üyeleri
cevapları tartışılır. Öğretmen yanıtları verir ve grup tekrar tartışır.
6) Karşılıklı Sorgulama: Öğretmen konuyu sunduktan sonra
öğrenciler ikili ya da üçlü gruplara ayrılır. Öğretmenler öğrencilere soruların
nasıl sorulması gerektiği konusunda bilgi verir. Birbirlerine konuyla ilgili
soru sorarlar ve yanıtlarını verirler.
7) İkili Denetim: Dörder kişilik gruplarda önce
ikişerli birbirlerini denetleyerek çalışma yapraklarındaki soruları
yanıtlarlar. Sonra ikişerli alt gruplarla ikili gruplar yanıtları
karşılaştırır.
8) Akran Öğretimi:
Eğitim bilimleri öğretim yöntem ve teknikleri içinde yer alan bir başka
işbirlikli öğrenme tekniği de akran öğretimidir. Yetişkinlerle iletişim
kurmakta ve çalışmakta güçlük çeken öğrencilere verilir. Her ikisi de
öğrencidir. Daha iyi bilen öğrenci az bilen öğrenciyi çalıştırır.
9) Dedikodu: İkişerli gruplar oluşturulur, tartışılır.
İkişerli gruplar bütün sınıftaki kişilerle eşleşene kadar devam ettirilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder